Chrystusowe przejście z ciemności do światła znajduje swoje uosobienie we freskach z katakumb św. Kaliksta w Rzymie, które stają się zachętą do dalszego trwania przy Zmartwychwstałym. Stąd nazwa nabożeństwa, które chcemy lepiej przybliżyć – Droga Światła. Rozważania można prowadzić w formie wędrówki od stacji do stacji, znanych dobrze z Drogi Krzyżowej (Via Crucis). Odnotowane w Nowym Testamencie wydarzenia składają się na następujące propozycje:
• Stacja I – Jezus powstaje z martwych
• Stacja II – Apostołowie przybywają do pustego grobu
• Stacja III – Zmartwychwstały Pan objawia się Marii Magdalenie
• Stacja IV – Zmartwychwstały Pan ukazuje się uczniom na drodze do Emaus
• Stacja V – Zmartwychwstały Pan objawia się uczniom przy łamaniu chleba
• Stacja VI – Zmartwychwstały Pan ukazuje się apostołom
• Stacja VII – Zmartwychwstały Pan przekazuje uczniom władzę odpuszczania grzechów
• Stacja VIII – Zmartwychwstały Pan umacnia wiarę Tomasza
• Stacja IX – Zmartwychwstały Pan spotyka uczniów nad Jeziorem Galilejskim
• Stacja X – Zmartwychwstały Pan przekazuje władzę pasterską Piotrowi
• Stacja XI – Zmartwychwstały Pan daje uczniom nakaz misyjny
• Stacja XII – Zmartwychwstały Pan wstępuje do Ojca
• Stacja XIII – Uczniowie z Maryją oczekują w wieczerniku na Zesłanie Ducha Świętego
• Stacja XIV – Zmartwychwstały Pan posyła uczniom obiecanego Ducha
Wielkanocne nabożeństwo Via Lucis staje się coraz bardziej popularnym w Kościele – Zmartwychwstałego Chrystusa spotykamy w czternastu stacjach, w jego spotkaniach z uczniami, co służy przeżywaniu tajemnic paschalnych. Historia sięga rodziny salezjańskiej, a powstało najprawdopodobniej we Włoszech (1988 rok). W latach 90. stopniowo rozpowszechniało się na całe Włochy. 2002 rok to oficjalnie zatwierdzenie nabożeństwa przez rzymską Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Wtedy to wprowadzano w wielu parafiach na świecie jej odprawianie.
Nasze misterium wiary zwieńczone przeżyciem Triduum Paschalnego nie kończy się bynajmniej na złożeniu ciała Jezusa do grobu. Idziemy dalej, aby podkreślić znaczenie czasu wielkanocnego w Kościele i odkryć tajemnice Jego zmartwychwstania. Droga światła jest nabożeństwem stanowiącym tym względzie wielką pomoc.
Ze względu na małą popularność tego nabożeństwa jego ostateczny kształt nie jest jednoznacznie ustalony. Nie ma też żadnych sugestii, jak często i w jakie dni ma się ono odbywać. Dobrze jest odprawiać nabożeństwo po zapadnięciu zmroku, aby podkreślić symbolikę światła. Jeśli to możliwe, droga światła powinna mieć formę procesji. Wówczas na jej czele jest niesiony paschał, krzyż z czerwoną stułą lub figura Zmartwychwstałego i ewangeliarz. Wierni niosą zapalone świece. Nabożeństwo Drogi Światła szczególnie nadaje się do odprawiania na zewnątrz, zgodnie zresztą z pierwotnymi wydarzeniami, przez co może być pomocą dla duszpasterzy przy organizowaniu akcji letnich z młodzieżą, dziećmi i starszymi.
źródła: https://szlakami.pl/skad-sie-wziela-i-co-zawiera-droga-swiatla/
